Chłopaki nie płaczą: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Chłopaki nie płaczą''' – przygodowa gra point’n’click przeznaczona na komputery osobiste, stanowiąca kontynuację filmu Olafa Lubaszenki pod tym samym tytułem. Wydana 30 marca [[2005]] roku przez wydawnictwo Bauer wraz z magazynem „Dobra Gra”. | {{Gra | ||
|tytuł=Chłopaki nie płaczą | |||
|plakat=Chłopaki nie płaczą.jpg | |||
|gatunek=przygodowa | |||
|producent=L'Art | |||
|dystrybutor=[[Dobra GRA]] | |||
|rok=2005 | |||
|data premiery=30 marca [[2005]] | |||
|platformy={{Platforma|PC}} | |||
}}'''Chłopaki nie płaczą''' – przygodowa gra point’n’click przeznaczona na komputery osobiste, stanowiąca kontynuację filmu Olafa Lubaszenki pod tym samym tytułem. Wydana 30 marca [[2005]] roku przez wydawnictwo Bauer wraz z magazynem „Dobra Gra”. | |||
== Opis == | == Opis == | ||
„Chłopaki nie płaczą” to gra przygodowa zrealizowana w starym stylu (ręcznie malowana, dwuwymiarowa grafika), w całości oparta na kinowym przeboju Olafa Lubaszenki sprzed lat, o tym samym tytule. Producent, polskie studio L’Art (znane ze „Skoków Narciarskich” wydanych w serii „Dobra Gra”) śmiało nawiązuje tu do znanego cyklu gier przygodowych Lucas Arts oraz Sierra (między innymi „[[Larry 7: Miłość na fali|Larry 7]]”). | „Chłopaki nie płaczą” to gra przygodowa zrealizowana w starym stylu (ręcznie malowana, dwuwymiarowa grafika), w całości oparta na kinowym przeboju Olafa Lubaszenki sprzed lat, o tym samym tytule. Producent, polskie studio L’Art (znane ze „Skoków Narciarskich” wydanych w serii „Dobra Gra”) śmiało nawiązuje tu do znanego cyklu gier przygodowych Lucas Arts oraz Sierra (między innymi „[[Larry 7: Miłość na fali|Larry 7]]”). | ||
Warstwę fabularną stanowi ponad pięciuset stronicowy maszynopis, bezpośrednio związany z kinowymi „Chłopakami”. Podobnie jak w filmie, w rolę głównych bohaterów wcielają się sławni polscy aktorzy. W roli zmartwychwstałego „Freda” występuje Cezary Pazura, zaś w postać „Gruchy” wciela się Mirosław Zbrojewicz. Pełna intryg gangsterska przygoda, w której bohaterom towarzyszy naturalnie gracz, posiada teatralną konstrukcję, składającą się z prologu, trzech aktów oraz epilogu, zaś każdy z tych etapów cechuje się odmiennym krajobrazem i otoczeniem. Jednym z głównych zadań gracza, jak to zwykło być w klasycznych grach z tego gatunku, jest zbieranie różnego rodzaju przedmiotów i rozwiązywanie kolejnych zagadek, połączonych ze sobą w jedną, spójną i logiczną całość. Nieprzewidywalne zwroty akcji powodują, że rozgrywka nie jest nudna, a wręcz przeciwnie – potrafiąca przykuć uwagę gracza na wiele, wiele godzin. Poczucie humoru, jakim opatrzona została całość, graniczy z absurdem i groteską, ośmieszając przy tym zwykłą, szarą codzienność. Wartym podkreślenia elementem jest nieskomplikowany system sterowania. Do pełnej kontroli nad postaciami występującymi w grze wystarczą cztery przyciski, takie jak oko, ręka, but oraz usta, umożliwiające kolejno patrzenie na otaczający świat, chwytanie leżących przedmiotów, przemieszczanie się oraz toczenie dialogów z napotkanymi osobnikami. | Warstwę fabularną stanowi ponad pięciuset stronicowy maszynopis, bezpośrednio związany z kinowymi „Chłopakami”. Podobnie jak w filmie, w rolę głównych bohaterów wcielają się sławni polscy aktorzy. W roli zmartwychwstałego „Freda” występuje [[Cezary Pazura]], zaś w postać „Gruchy” wciela się [[Mirosław Zbrojewicz]]. Pełna intryg gangsterska przygoda, w której bohaterom towarzyszy naturalnie gracz, posiada teatralną konstrukcję, składającą się z prologu, trzech aktów oraz epilogu, zaś każdy z tych etapów cechuje się odmiennym krajobrazem i otoczeniem. Jednym z głównych zadań gracza, jak to zwykło być w klasycznych grach z tego gatunku, jest zbieranie różnego rodzaju przedmiotów i rozwiązywanie kolejnych zagadek, połączonych ze sobą w jedną, spójną i logiczną całość. Nieprzewidywalne zwroty akcji powodują, że rozgrywka nie jest nudna, a wręcz przeciwnie – potrafiąca przykuć uwagę gracza na wiele, wiele godzin. Poczucie humoru, jakim opatrzona została całość, graniczy z absurdem i groteską, ośmieszając przy tym zwykłą, szarą codzienność. Wartym podkreślenia elementem jest nieskomplikowany system sterowania. Do pełnej kontroli nad postaciami występującymi w grze wystarczą cztery przyciski, takie jak oko, ręka, but oraz usta, umożliwiające kolejno patrzenie na otaczający świat, chwytanie leżących przedmiotów, przemieszczanie się oraz toczenie dialogów z napotkanymi osobnikami. | ||
<small> Opis pochodzi ze strony http://www.gry-online.pl/S016.asp?ID=3304</small> | <small> Opis pochodzi ze strony http://www.gry-online.pl/S016.asp?ID=3304</small> | ||
| Linia 9: | Linia 18: | ||
'''Scenariusz i dialogi''': [[Maciej Ogiński]]<br /> | '''Scenariusz i dialogi''': [[Maciej Ogiński]]<br /> | ||
'''Koordynacja produkcji''': [[Piotr Pawlak]] <br /> | '''Koordynacja produkcji''': [[Piotr Pawlak]] <br /> | ||
'''Reżyseria dźwięku''': [[Miriam Aleksandrowicz]]<br /> | '''Reżyseria dźwięku''': [[Miriam Aleksandrowicz]]<br /> | ||
'''Realizacja nagrań i efekty dźwiękowe''': [[Tomasz Sikora]]<br /> | '''Realizacja nagrań i efekty dźwiękowe''': [[Tomasz Sikora]]<br /> | ||
| Linia 27: | Linia 35: | ||
** '''Grabarz''', | ** '''Grabarz''', | ||
** '''Hippis''' | ** '''Hippis''' | ||
* [[Aleksander Czyż]] – '''Ziomal''' | * [[Aleksander Orsztynowicz-Czyż|Aleksander Czyż]] – '''Ziomal''' | ||
* [[Jarosław Domin]] – | * [[Jarosław Domin]] – | ||
** '''Dealer''', | ** '''Dealer''', | ||
| Linia 45: | Linia 53: | ||
* [[Paweł Strymiński]] | * [[Paweł Strymiński]] | ||
* [[Tomasz Szczegłow]] | * [[Tomasz Szczegłow]] | ||
* [[ | * [[Brygida Turowska]] – '''Członkini partii politycznej''' | ||
* [[Aleksander Wysocki]] – '''Barman''' | * [[Aleksander Wysocki]] – '''Barman''' | ||
* [[Anna Rozińska]] | * [[Anna Rozińska]] | ||
| Linia 51: | Linia 59: | ||
* [[Mirosław Konarowski]] – '''Lekarz''' | * [[Mirosław Konarowski]] – '''Lekarz''' | ||
'''Postprodukcja audio''': Jakub Kujawski, Jakub Żwirko, Artur Kaczmarczyk, Dariusz Burzymowski <br /> | '''Postprodukcja audio''': Jakub Kujawski, Jakub Żwirko, Artur Kaczmarczyk, Dariusz Burzymowski <br /> | ||
[[Kategoria:Gry komputerowe i wideo]] | [[Kategoria:Gry komputerowe i wideo]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:53, 10 lis 2019
| |
|---|---|
| Tytuł | Chłopaki nie płaczą |
| Gatunek | przygodowa |
| Producent | L'Art |
| Dystrybutor | Dobra GRA |
| Rok produkcji | 2005 |
| Premiera dubbingu | 30 marca 2005 |
| Platformy z dubbingiem | PC |
Chłopaki nie płaczą – przygodowa gra point’n’click przeznaczona na komputery osobiste, stanowiąca kontynuację filmu Olafa Lubaszenki pod tym samym tytułem. Wydana 30 marca 2005 roku przez wydawnictwo Bauer wraz z magazynem „Dobra Gra”.
Opis
„Chłopaki nie płaczą” to gra przygodowa zrealizowana w starym stylu (ręcznie malowana, dwuwymiarowa grafika), w całości oparta na kinowym przeboju Olafa Lubaszenki sprzed lat, o tym samym tytule. Producent, polskie studio L’Art (znane ze „Skoków Narciarskich” wydanych w serii „Dobra Gra”) śmiało nawiązuje tu do znanego cyklu gier przygodowych Lucas Arts oraz Sierra (między innymi „Larry 7”).
Warstwę fabularną stanowi ponad pięciuset stronicowy maszynopis, bezpośrednio związany z kinowymi „Chłopakami”. Podobnie jak w filmie, w rolę głównych bohaterów wcielają się sławni polscy aktorzy. W roli zmartwychwstałego „Freda” występuje Cezary Pazura, zaś w postać „Gruchy” wciela się Mirosław Zbrojewicz. Pełna intryg gangsterska przygoda, w której bohaterom towarzyszy naturalnie gracz, posiada teatralną konstrukcję, składającą się z prologu, trzech aktów oraz epilogu, zaś każdy z tych etapów cechuje się odmiennym krajobrazem i otoczeniem. Jednym z głównych zadań gracza, jak to zwykło być w klasycznych grach z tego gatunku, jest zbieranie różnego rodzaju przedmiotów i rozwiązywanie kolejnych zagadek, połączonych ze sobą w jedną, spójną i logiczną całość. Nieprzewidywalne zwroty akcji powodują, że rozgrywka nie jest nudna, a wręcz przeciwnie – potrafiąca przykuć uwagę gracza na wiele, wiele godzin. Poczucie humoru, jakim opatrzona została całość, graniczy z absurdem i groteską, ośmieszając przy tym zwykłą, szarą codzienność. Wartym podkreślenia elementem jest nieskomplikowany system sterowania. Do pełnej kontroli nad postaciami występującymi w grze wystarczą cztery przyciski, takie jak oko, ręka, but oraz usta, umożliwiające kolejno patrzenie na otaczający świat, chwytanie leżących przedmiotów, przemieszczanie się oraz toczenie dialogów z napotkanymi osobnikami.
Opis pochodzi ze strony http://www.gry-online.pl/S016.asp?ID=3304
Wersja polska
Scenariusz i dialogi: Maciej Ogiński
Koordynacja produkcji: Piotr Pawlak
Reżyseria dźwięku: Miriam Aleksandrowicz
Realizacja nagrań i efekty dźwiękowe: Tomasz Sikora
W rolach głównych:
- Cezary Pazura – Fred
- Mirosław Zbrojewicz – Grucha
- Mirosław Baka
W pozostałych rolach:
- Jan Aleksandrowicz –
- Nastolatek,
- Hippis
- Miriam Aleksandrowicz – Staruszka
- Anna Apostolakis (jako: Maria Apostolakis) – Hippiska
- Jacek Czyż –
- Narrator,
- Kowal,
- Grabarz,
- Hippis
- Aleksander Czyż – Ziomal
- Jarosław Domin –
- Dealer,
- Pan Waldemar,
- Chrząstek
- Jerzy Mazur
- Michał Oczkoś
- Beata Kawka
- Wojciech Paszkowski –
- Jan Winyl,
- Facet z brodą
- Wojtek Socha
- Anna Sroka –
- Antyglobalistka Perła,
- Dziewczyna od kawy
- Piotr Stec
- Paweł Strymiński
- Tomasz Szczegłow
- Brygida Turowska – Członkini partii politycznej
- Aleksander Wysocki – Barman
- Anna Rozińska
oraz:
- Mirosław Konarowski – Lekarz
Postprodukcja audio: Jakub Kujawski, Jakub Żwirko, Artur Kaczmarczyk, Dariusz Burzymowski
