Halvdan – prawie wiking

Z Dubbingpedia
Wersja z dnia 15:22, 13 wrz 2021 autorstwa Marti (dyskusja | edycje) (poprawki)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do:nawigacja, szukaj
Tytuł Halvdan – prawie wiking
Tytuł oryginalny Halvdan Wiking
Gatunek przygodowy, familijny
Kraj produkcji Szwecja
Język oryginału szwedzki
Dystrybutor kinowy Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Rok produkcji 2018
Data premiery dubbingu 26 września 2020

Halvdan – prawie wiking (szw. Halvdan Wiking, 2018) – szwedzki familijny film fabularny.

Film z polskim dubbingiem miał premierę 26 września 2020 roku podczas 7. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Kino Dzieci. Oficjalna premiera kinowa: 9 października 2020 roku. Dystrybutor: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty.

Fabuła

Dwa zwaśnione rody walczą o władzę. Pomimo konfliktu Halvdan i Meia próbują się zaprzyjaźnić i rozwiązać zagadkę zaginionego topora – symbolu siły wikingów.

Kiedy umiera wielki przywódca wioski wikingów, znika jego magiczny topór – symbol władzy. Synowie zmarłego, oskarżając się o kradzież, dzielą osadę na dwa nienawidzące się nawzajem obozy. W takich okolicznościach zaczyna się historia Halvdana – młodego kowala, mieszkańca wioski wschodniej, którego złośliwi nie traktują jak prawdziwego wikinga, ponieważ kuleje. Pewnego dnia chłopiec poznaje nad rzeką księżniczkę z zachodu – Meię. Wbrew zasadom dzieci zaprzyjaźniają się ze sobą. Czy ich zakazana przyjaźń przetrwa, a wieloletni konflikt zostanie zażegnany? Zadania nie ułatwia ani twardy upór wschodniego i zachodniego przywódcy, ani wciąż nieodnaleziony topór – symbol władzy. Ciepła i zabawna opowieść o przyjaźni mimo różnic i o zwalczaniu uprzedzeń, zrealizowana na podstawie książki Martina Widmarka.

Opis pochodzi ze strony festiwalu Kino Dzieci

Wersja polska

Wersja polska: na zlecenie Stowarzyszenia Nowe HoryzontySTUDIO PUBLISHING
Dialogi na podstawie tłumaczenia: Zuzanny NaczyńskiejJakub Kisiel
Reżyseria: Beata Łuczak
Dźwięk i montaż: Jacek Kacperek
Kierownictwo produkcji: Aneta Staniszewska-Kozioł
Głosów użyczyli:

i inni

Lektor: Maciej Gudowski

Linki zewnętrzne