Wilcze echa

Tytuł	Wilcze echa
Gatunek	przygodowy
Kraj produkcji	Polska
Stacja telewizyjna	TVP1, TVP3, TV Kraków, Kino Polska
Rok produkcji	1968
Data premiery dubbingu	14 kwietnia 1968

Wilcze echa – polski film przygodowy wyreżyserowany przez Aleksandra Ścibor-Rylskiego.

Fabuła

Rok 1948. W zrujnowanej, wyludnionej Derenicy koczują niedobitki okolicznych mieszkańców. Porządku pilnują nieliczne posterunki WOP-u. Do tego właśnie miasteczka przybywa zwolniony ze służby za brak dyscypliny chorąży Słotwina, dawny uczestnik walk z bandami. Doskonale zna okolicę i ludzi, więc szybko się domyśla, że w Derenicy źle się dzieje. Posterunek MO, dowodzony dawniej przez jego przyjaciela Władeczka, stał się zakonspirowaną meliną grupy Moronia, groźnego bandyty. Pracująca w komendzie Tekla kontaktuje Słotwinę ze swoim chłopakiem Witoldem, jedynym z ludzi Władeczka, który ocalał z pogromu posterunku. Witold ukrywa się przed Moroniem, oskarżony o nie popełnione przestępstwo. Słotwina postanawia rozprawić się z bandą. Domyśla się, że Moroń chce zdobyć skarb Tryzuba, czyli pieniądze sotni ukryte w jednym z bunkrów na tym terenie.

Źródło: Film Polski

Postsynchrony

W wersji polskiej udział wzięli:

• Bogusz Bilewski – Chorąży Piotr Słotwina
• Artur Młodnicki – Major Grabień

Linki zewnętrzne

• Wilcze echa w bazie filmpolski.pl
• Wilcze echa w bazie filmweb.pl