Śmierć w Wenecji: Różnice pomiędzy wersjami

Z Dubbingpedia
Skocz do:nawigacja, szukaj
AK (dyskusja | edycje)
Utworzył nową stronę „'''Śmierć w Wenecji''' (oryg. ''Morte a Venezia'') - włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym...”
 
MinisterDubu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Śmierć w Wenecji''' (oryg. ''Morte a Venezia'') - włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym samym tytułem. Pierwsza emisja filmu z dubbingiem została wyemitowana w [[1985]] w [[TVP1]].
{{Film2
|tytuł=Śmierć w Wenecji
|tytuł oryginalny= Morte a Venezia
|plakat=Śmierć w Wenecji.jpeg
|gatunek=dramat, kostiumowy
|kraj=Włochy, Francja
|język=włoski
|stacja=[[Telewizja Polska|TP2]]
|rok=1971
|data premiery=26 kwietnia [[1985]]
}}'''Śmierć w Wenecji''' (. ''Morte a Venezia'', 1971) włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym samym tytułem. W wersji z dubbingiem emitowany w [[Telewizja Polska|TP2]] 26 kwietnia [[1985]] roku.
 
== Fabuła ==
Początek XX wieku. Artysta Gustav von Aschenbach (Dirk Bogarde) przybywa do Wenecji i zatrzymuje się w eleganckim hotelu na Lido. Niemłody już mężczyzna zmaga się z wewnętrznym kryzysem. Jego uwagę przykuwa kilkunastoletni Tadzio (Björn Andersen) - Polak, który spędza tu wakacje z rodziną. Artysta jest pod wrażeniem urody młodego człowieka i obdarza go namiętnością. Pożądanie sprawia, że traci kontrolę nad swoimi życiem. Zostaje w Wenecji znacznie dłużej niż planował i stara się zbliżyć do Tadzia, nie zważając na to, że ten zdaje się prowadzić z nim perwersyjną grę. Tymczasem w mieście wybucha epidemia cholery. Mimo że władze ukrywają to przed turystami, Aschenbach dowiaduje się o zagrożeniu. Ponieważ jednak nie chce stracić kontaktu z Tadziem, nie powiadamia jego bliskich o niebezpieczeństwie. Doskonała adaptacja opowiadania Tomasza Manna. W ścieżce dźwiękowej dominują kompozycje Gustava Mahlera, który był pierwowzorem postaci stworzonej przez pisarza.
 
<small>Źródło: [https://www.teleman.pl/tv/-785660 Teleman]</small>


== Wersja polska ==
== Wersja polska ==
'''W wersji polskiej udział wzięli''':
'''W wersji polskiej udział wzięli''':
* [[Edmund Fetting]] - '''Gustav von Aschenbach'''
* [[Edmund Fetting]] '''Gustav von Aschenbach'''
* [[Jolanta Zykun]] - '''Pani von Aschenbach'''
* [[Jolanta Zykun]] '''Pani von Aschenbach'''
* [[Andrzej Seweryn]] - '''Alfred'''
* [[Andrzej Seweryn]] '''Alfred'''
* [[Filip Łobodziński]] - '''Tadzio'''
* [[Irena Laskowska]] '''Mama Tadzia'''
* [[Irena Laskowska]] - '''Mama Tadzia'''
* [[Mira Morawska]] '''Guwernantka'''
* [[Mira Morawska]] - '''Guwernantka'''
* [[Filip Łobodziński]] '''Tadzio'''
* [[Mirosław Konarowski]] - '''Przyjaciel Tadzia'''
* [[Miriam Aleksandrowicz]] '''Ania'''
* [[Andrzej Gawroński]] - '''Kierownik hotelu'''
* [[Elżbieta Dąbrowska|Ela Dąbrowska]] '''Iwonka'''
* [[Aleksander Gawroński]] - '''Grajek'''
* [[Izabela Wołowska|Iza Wołowska]] '''Basia'''
'''Oraz''':
* [[Mirosław Konarowski]] – '''Przyjaciel Tadzia'''
* [[Miriam Aleksandrowicz]]
* [[Andrzej Gawroński]] – '''Kierownik hotelu'''
* [[Jerzy Tkaczyk]]
* [[Jerzy Tkaczyk]] – '''Szef kelnerów'''
* [[Ewa Dąbrowska]]
* [[Leopold Matuszczak]] – '''Gondolier'''
* [[Izabella Wołowska|Iza Wołowska]]
* [[Hubert Bielawski]] – '''Fryzjer'''
* [[Leopold Matuszczak]]
* [[Zdzisław Salaburski]] – '''Urzędnik banku'''
* [[Hubert Bielawski]]
* [[Aleksander Gawroński]] – '''Grajek'''
* [[Zdzisław Salaburski]]
i inni
i inni


'''Wersja polska''': [[Studio Opracowań Filmów w Warszawie|STUDIO OPRACOWAŃ FILMÓW w WARSZAWIE]]<br />
'''Polska wersja telewizyjna''': [[Studio Opracowań Filmów w Warszawie|STUDIO OPRACOWAŃ FILMÓW w WARSZAWIE]]<br />
'''Reżyser''': [[Zofia Dybowska-Aleksandrowicz]]<br />
'''Reżyser''': [[Zofia Dybowska-Aleksandrowicz]]<br />
'''Dialogi polskie''': [[Grażyna Dyksińska-Rogalska]]<br />
'''Dialogi polskie''': [[Grażyna Dyksińska-Rogalska]]<br />
'''Operator dźwięku''': [[Roman Błocki]]<br />
'''Operator dźwięku''': [[Roman Błocki]]<br />
'''Montaż''': [[Anna Łukasik]]<br />
'''Montaż''': [[Anna Łukasik]]<br />
'''Kierownik produkcji''': [[Tadeusz Simiński]]<br />
'''Kierownik produkcji''': [[Tadeusz Simiński]]
 
== Linki zewnętrzne ==
* {{Wikipedia|Śmierć w Wenecji (film)}}
* {{filmweb|film|34397}}
* {{stopklatka|film|11381}}


[[Kategoria: Filmy aktorskie]]
[[Kategoria:Filmy fabularne]]

Aktualna wersja na dzień 21:46, 18 gru 2022

Tytuł Śmierć w Wenecji
Tytuł oryginalny Morte a Venezia
Gatunek dramat, kostiumowy
Kraj produkcji Włochy, Francja
Język oryginału włoski
Stacja telewizyjna TP2
Rok produkcji 1971
Data premiery dubbingu 26 kwietnia 1985

Śmierć w Wenecji (wł. Morte a Venezia, 1971) – włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym samym tytułem. W wersji z dubbingiem emitowany w TP2 26 kwietnia 1985 roku.

Fabuła

Początek XX wieku. Artysta Gustav von Aschenbach (Dirk Bogarde) przybywa do Wenecji i zatrzymuje się w eleganckim hotelu na Lido. Niemłody już mężczyzna zmaga się z wewnętrznym kryzysem. Jego uwagę przykuwa kilkunastoletni Tadzio (Björn Andersen) - Polak, który spędza tu wakacje z rodziną. Artysta jest pod wrażeniem urody młodego człowieka i obdarza go namiętnością. Pożądanie sprawia, że traci kontrolę nad swoimi życiem. Zostaje w Wenecji znacznie dłużej niż planował i stara się zbliżyć do Tadzia, nie zważając na to, że ten zdaje się prowadzić z nim perwersyjną grę. Tymczasem w mieście wybucha epidemia cholery. Mimo że władze ukrywają to przed turystami, Aschenbach dowiaduje się o zagrożeniu. Ponieważ jednak nie chce stracić kontaktu z Tadziem, nie powiadamia jego bliskich o niebezpieczeństwie. Doskonała adaptacja opowiadania Tomasza Manna. W ścieżce dźwiękowej dominują kompozycje Gustava Mahlera, który był pierwowzorem postaci stworzonej przez pisarza.

Źródło: Teleman

Wersja polska

W wersji polskiej udział wzięli:

i inni

Polska wersja telewizyjna: STUDIO OPRACOWAŃ FILMÓW w WARSZAWIE
Reżyser: Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
Dialogi polskie: Grażyna Dyksińska-Rogalska
Operator dźwięku: Roman Błocki
Montaż: Anna Łukasik
Kierownik produkcji: Tadeusz Simiński

Linki zewnętrzne