Chłopaki nie płaczą: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 10:47, 31 lip 2015

Chłopaki nie płaczą – przygodowa gra point’n’click przeznaczona na komputery osobiste, stanowiąca kontynuację filmu Olafa Lubaszenki pod tym samym tytułem. Wydana 30 marca 2005 roku przez wydawnictwo Bauer wraz z magazynem „Dobra Gra”.

Opis

„Chłopaki nie płaczą” to gra przygodowa zrealizowana w starym stylu (ręcznie malowana, dwuwymiarowa grafika), w całości oparta na kinowym przeboju Olafa Lubaszenki sprzed lat, o tym samym tytule. Producent, polskie studio L’Art (znane ze „Skoków Narciarskich” wydanych w serii „Dobra Gra”) śmiało nawiązuje tu do znanego cyklu gier przygodowych Lucas Arts oraz Sierra (między innymi „Larry 7”).

Warstwę fabularną stanowi ponad pięciuset stronicowy maszynopis, bezpośrednio związany z kinowymi „Chłopakami”. Podobnie jak w filmie, w rolę głównych bohaterów wcielają się sławni polscy aktorzy. W roli zmartwychwstałego „Freda” występuje Cezary Pazura, zaś w postać „Gruchy” wciela się Mirosław Zbrojewicz. Pełna intryg gangsterska przygoda, w której bohaterom towarzyszy naturalnie gracz, posiada teatralną konstrukcję, składającą się z prologu, trzech aktów oraz epilogu, zaś każdy z tych etapów cechuje się odmiennym krajobrazem i otoczeniem. Jednym z głównych zadań gracza, jak to zwykło być w klasycznych grach z tego gatunku, jest zbieranie różnego rodzaju przedmiotów i rozwiązywanie kolejnych zagadek, połączonych ze sobą w jedną, spójną i logiczną całość. Nieprzewidywalne zwroty akcji powodują, że rozgrywka nie jest nudna, a wręcz przeciwnie – potrafiąca przykuć uwagę gracza na wiele, wiele godzin. Poczucie humoru, jakim opatrzona została całość, graniczy z absurdem i groteską, ośmieszając przy tym zwykłą, szarą codzienność. Wartym podkreślenia elementem jest nieskomplikowany system sterowania. Do pełnej kontroli nad postaciami występującymi w grze wystarczą cztery przyciski, takie jak oko, ręka, but oraz usta, umożliwiające kolejno patrzenie na otaczający świat, chwytanie leżących przedmiotów, przemieszczanie się oraz toczenie dialogów z napotkanymi osobnikami.

Opis pochodzi ze strony http://www.gry-online.pl/S016.asp?ID=3304

Wersja polska

Scenariusz i dialogi: Maciej Ogiński
Koordynacja produkcji: Piotr Pawlak
Opracowanie wersji polskiej: STUDIO SONICA
Reżyseria dźwięku: Miriam Aleksandrowicz
Realizacja nagrań i efekty dźwiękowe: Tomasz Sikora
W rolach głównych:

Cezary Pazura – Fred
Mirosław Zbrojewicz – Grucha
Mirosław Baka

W pozostałych rolach:

Jan Aleksandrowicz –
- Nastolatek,
- Hippis
Miriam Aleksandrowicz – Staruszka
Anna Apostolakis (jako: Maria Apostolakis) – Hippiska
Jacek Czyż –
- Narrator,
- Kowal,
- Grabarz,
- Hippis
Aleksander Czyż – Ziomal
Jarosław Domin –
- Dealer,
- Pan Waldemar,
- Chrząstek
Jerzy Mazur
Michał Oczkoś
Beata Kawka
Wojciech Paszkowski –
- Jan Winyl,
- Facet z brodą
Wojtek Socha
Anna Sroka –
- Antyglobalistka Perła,
- Dziewczyna od kawy
Piotr Stec
Paweł Strymiński
Tomasz Szczegłow
Brygida Turowska – Członkini partii politycznej
Aleksander Wysocki – Barman
Anna Rozińska

oraz:

Mirosław Konarowski – Lekarz

Postprodukcja audio: Jakub Kujawski, Jakub Żwirko, Artur Kaczmarczyk, Dariusz Burzymowski

Linki zewnętrzne

Chłopaki nie płaczą w polskiej Wikipedii

@@ Linia 20: / Linia 20: @@
 ** '''Nastolatek''',
 ** '''Hippis'''
-* [[Miriam Aleksandrowicz]] - '''Staruszka'''
+* [[Miriam Aleksandrowicz]] – '''Staruszka'''
 * [[Anna Apostolakis-Gluzińska|Anna Apostolakis]] <small>(jako: Maria Apostolakis)</small> – '''Hippiska'''
 * [[Jacek Czyż]] –
@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 ** '''Grabarz''',
 ** '''Hippis'''
-* [[Aleksander Czyż]] –– '''Ziomal'''
+* [[Aleksander Czyż]] – '''Ziomal'''
 * [[Jarosław Domin]] –
 ** '''Dealer''',