Śmierć w Wenecji: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 21:46, 18 gru 2022



Tytuł	Śmierć w Wenecji
Tytuł oryginalny	Morte a Venezia
Gatunek	dramat, kostiumowy
Kraj produkcji	Włochy, Francja
Język oryginału	włoski
Stacja telewizyjna	TP2
Rok produkcji	1971
Data premiery dubbingu	26 kwietnia 1985

Śmierć w Wenecji (wł. Morte a Venezia, 1971) – włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym samym tytułem. W wersji z dubbingiem emitowany w TP2 26 kwietnia 1985 roku.

Fabuła

Początek XX wieku. Artysta Gustav von Aschenbach (Dirk Bogarde) przybywa do Wenecji i zatrzymuje się w eleganckim hotelu na Lido. Niemłody już mężczyzna zmaga się z wewnętrznym kryzysem. Jego uwagę przykuwa kilkunastoletni Tadzio (Björn Andersen) - Polak, który spędza tu wakacje z rodziną. Artysta jest pod wrażeniem urody młodego człowieka i obdarza go namiętnością. Pożądanie sprawia, że traci kontrolę nad swoimi życiem. Zostaje w Wenecji znacznie dłużej niż planował i stara się zbliżyć do Tadzia, nie zważając na to, że ten zdaje się prowadzić z nim perwersyjną grę. Tymczasem w mieście wybucha epidemia cholery. Mimo że władze ukrywają to przed turystami, Aschenbach dowiaduje się o zagrożeniu. Ponieważ jednak nie chce stracić kontaktu z Tadziem, nie powiadamia jego bliskich o niebezpieczeństwie. Doskonała adaptacja opowiadania Tomasza Manna. W ścieżce dźwiękowej dominują kompozycje Gustava Mahlera, który był pierwowzorem postaci stworzonej przez pisarza.

Źródło: Teleman

Wersja polska

W wersji polskiej udział wzięli:

Edmund Fetting – Gustav von Aschenbach
Jolanta Zykun – Pani von Aschenbach
Andrzej Seweryn – Alfred
Irena Laskowska – Mama Tadzia
Mira Morawska – Guwernantka
Filip Łobodziński – Tadzio
Miriam Aleksandrowicz – Ania
Ela Dąbrowska – Iwonka
Iza Wołowska – Basia
Mirosław Konarowski – Przyjaciel Tadzia
Andrzej Gawroński – Kierownik hotelu
Jerzy Tkaczyk – Szef kelnerów
Leopold Matuszczak – Gondolier
Hubert Bielawski – Fryzjer
Zdzisław Salaburski – Urzędnik banku
Aleksander Gawroński – Grajek

i inni

Polska wersja telewizyjna: STUDIO OPRACOWAŃ FILMÓW w WARSZAWIE
Reżyser: Zofia Dybowska-Aleksandrowicz
Dialogi polskie: Grażyna Dyksińska-Rogalska
Operator dźwięku: Roman Błocki
Montaż: Anna Łukasik
Kierownik produkcji: Tadeusz Simiński

Linki zewnętrzne

Śmierć w Wenecji w polskiej Wikipedii
Śmierć w Wenecji w bazie filmweb.pl
Śmierć w Wenecji w bazie stopklatka.pl

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Śmierć w Wenecji''' (oryg. ''Morte a Venezia'', 1971) – włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym samym tytułem. W wersji z dubbingiem emitowany przez [[Telewizja Polska|TVP1]] w [[1985]] roku.
+{{Film2
+|tytuł=Śmierć w Wenecji
+|tytuł oryginalny= Morte a Venezia
+|plakat=Śmierć w Wenecji.jpeg
+|gatunek=dramat, kostiumowy
+|kraj=Włochy, Francja
+|język=włoski
+|stacja=[[Telewizja Polska|TP2]]
+|rok=1971
+|data premiery=26 kwietnia [[1985]]
+}}'''Śmierć w Wenecji''' (wł. ''Morte a Venezia'', 1971) – włosko-francuski dramat kostiumowy w reżyserii Luchina Viscontiego na podstawie powieści Thomasa Manna pod tym samym tytułem. W wersji z dubbingiem emitowany w [[Telewizja Polska|TP2]] 26 kwietnia [[1985]] roku.
+== Fabuła ==
+Początek XX wieku. Artysta Gustav von Aschenbach (Dirk Bogarde) przybywa do Wenecji i zatrzymuje się w eleganckim hotelu na Lido. Niemłody już mężczyzna zmaga się z wewnętrznym kryzysem. Jego uwagę przykuwa kilkunastoletni Tadzio (Björn Andersen) - Polak, który spędza tu wakacje z rodziną. Artysta jest pod wrażeniem urody młodego człowieka i obdarza go namiętnością. Pożądanie sprawia, że traci kontrolę nad swoimi życiem. Zostaje w Wenecji znacznie dłużej niż planował i stara się zbliżyć do Tadzia, nie zważając na to, że ten zdaje się prowadzić z nim perwersyjną grę. Tymczasem w mieście wybucha epidemia cholery. Mimo że władze ukrywają to przed turystami, Aschenbach dowiaduje się o zagrożeniu. Ponieważ jednak nie chce stracić kontaktu z Tadziem, nie powiadamia jego bliskich o niebezpieczeństwie. Doskonała adaptacja opowiadania Tomasza Manna. W ścieżce dźwiękowej dominują kompozycje Gustava Mahlera, który był pierwowzorem postaci stworzonej przez pisarza.
+<small>Źródło: [https://www.teleman.pl/tv/-785660 Teleman]</small>
 == Wersja polska ==
@@ Linia 6: / Linia 21: @@
 * [[Jolanta Zykun]] – '''Pani von Aschenbach'''
 * [[Andrzej Seweryn]] – '''Alfred'''
-* [[Filip Łobodziński]] – '''Tadzio'''
 * [[Irena Laskowska]] – '''Mama Tadzia'''
 * [[Mira Morawska]] – '''Guwernantka'''
+* [[Filip Łobodziński]] – '''Tadzio'''
+* [[Miriam Aleksandrowicz]] – '''Ania'''
+* [[Elżbieta Dąbrowska|Ela Dąbrowska]] – '''Iwonka'''
+* [[Izabela Wołowska|Iza Wołowska]] – '''Basia'''
 * [[Mirosław Konarowski]] – '''Przyjaciel Tadzia'''
 * [[Andrzej Gawroński]] – '''Kierownik hotelu'''
+* [[Jerzy Tkaczyk]] – '''Szef kelnerów'''
+* [[Leopold Matuszczak]] – '''Gondolier'''
+* [[Hubert Bielawski]] – '''Fryzjer'''
+* [[Zdzisław Salaburski]] – '''Urzędnik banku'''
 * [[Aleksander Gawroński]] – '''Grajek'''
-'''oraz''':
-* [[Miriam Aleksandrowicz]]
-* [[Jerzy Tkaczyk]]
-* [[Ewa Dąbrowska]]
-* [[Izabella Wołowska|Iza Wołowska]]
-* [[Leopold Matuszczak]]
-* [[Hubert Bielawski]]
-* [[Zdzisław Salaburski]]
 i inni
-'''Wersja polska''': [[Studio Opracowań Filmów w Warszawie|STUDIO OPRACOWAŃ FILMÓW w WARSZAWIE]]<br />
+'''Polska wersja telewizyjna''': [[Studio Opracowań Filmów w Warszawie|STUDIO OPRACOWAŃ FILMÓW w WARSZAWIE]]<br />
 '''Reżyser''': [[Zofia Dybowska-Aleksandrowicz]]<br />
 '''Dialogi polskie''': [[Grażyna Dyksińska-Rogalska]]<br />
 '''Operator dźwięku''': [[Roman Błocki]]<br />
 '''Montaż''': [[Anna Łukasik]]<br />
-'''Kierownik produkcji''': [[Tadeusz Simiński]]<br />
+'''Kierownik produkcji''': [[Tadeusz Simiński]]
 == Linki zewnętrzne ==